ÜSTÜME GELME HAYAT
Alıp başını gitmek istersin
Bilmediğin, bilinmediğin
Çözmediğin çözülmediğin bir denkleme
Biraz ürkek düşünürsün
Biraz kekeme...
Üstüme gelme hayat bundansana ne...!
Kaldığın bu yerde
Harcadığın yıllar gelir aklına
Bir bir sayarsın
Toplarsın, çarparsın, böler, çıkarırsın...
Bakkal defteri kadar kalın
Bakkal defteri kadar karmaşa...
İçinden bin bir küfür
Sümme haşa...! Sümme haşa...!
Farkedersinki hayatı
Arka sokaklarda dolanarak yaşarsın
Kabarmış hesabından kaçarsın...
Üstüme gelme hayat daha neyimi alacaksın???...
Kekemeliğin korkularındandır
Giderken bile; gidene değil de
Geride kalana aklın takılır.
Bir yanına yatarsın 'git' der
Bir yanın 'kalmalısın'...
Geceleri hep uykusuz kalırsın...
Ayağına pranga olur tüm düşündüklerin
Gitmeden daha sen gider gider gelirsin
Üstüme gelme hayat beni bilirsin....!
Hep sevmişsindir aslında hep ama hep sevmişsindir[
Birini sevmişsindir
Sonra birini daha...
Birini daha...
Daha...!?
Her gelip geçen gemiye aşık olmuşsundur
Gemiler gitmiş sen yorulmuşsundur.
Kocaman bir mahalleden
Daracık bir sokağa;
Sokaktan ufacık bir eve
Evden odaya
Kurtulmak ister gibi
Kapatmışsındır kendini.
Git gide yanlış kalmışsındır.
Yalın yaşanan gecelerde
Gitmekle kalmak arasında dolanırken,
Beynine bir silah gibi dayamışsındır korkularını
Yalnız...Korkak..Kekeme...
!..Üstüme gelme hayat..!
..Kıyarım kendime..!]
Perş. Mart 25, 2010 6:09 pm